Mannen Bot
Zaterdag 12 mei 2018 kwamen de mannen Boterenbrood bij de brandweerkazerne in Baarn bij elkaar om herinneringen op te halen en de gloednieuwe
brandweerwagen van het Baarnse korps te bekijken. De man waarom het allemaal zou draaien, Bennie Boterenbrood, kon daarbij op het laatste moment niet
aanwezig zijn.
GRIJS VUUR Sinds november 2004 komen zo'n ruim vijftien oud-leden van de brandweer van Baarn één keer per maand op een donderdagavond bij elkaar onder
de naam 'Grijs Vuur'. Zij hebben in de kelder onder de brandweerkazerne een klein museum ingericht met oud brandweermateriaal. Doordat de club bij elkaar
komt op de oefenavond van het huidige korps, blijft de band met de brandweer bestaan. Leen Bakker, penningmeester van Grijs Vuur, is actief met het bijhouden
van de website, het organiseren van lezingen en excursies en het onderhouden van contacten. Op zijn uitnodiging waren de mannen Boterenbrood op bezoek bij
de Baarnse brandweer.
BRANDWEER BENNIE Bennie Boterenbrood (81) was een Baarnse brandweerman in hart en nieren. Op oude foto's staat en trots en knap te stralen in zijn
brandweeruniform. In 1964 vertrok hij met zijn vrouw naar Amerika, op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Bennie zou met zijn zoon en kleinzoon in Baarn zijn om
daar ook het Australische en Nederlandse deel van zijn familie te ontmoe-
ten, maar hartproblemen verhinderden de vliegtocht en hielden hem in Amerika. Zoon Peter en kleinzoon Zack waren wel aanwezig. "Mijn vader had hier heel
graag willen zijn," zegt Peter. "Hopelijk komt het er nog een keer van, maar zijn gezondheid laat hem in de steek."
BRANDWEER BLIJFT TREKKEN Bennie had in de jaren '50 van de vorige eeuw familie die al eerder naar Amerika was geëmigreerd toen hij de stap zelf waagde.
"Deze familieleden en de kerk waartoe zij behoorden hebben zijn overtocht mogelijk gemaakt," vertelt Peter. "Zo kwam hij terecht in Grand Haven, Michigan. Hij
werkte een tijdje voor Gardner Denver, maar de brandweer bleef trekken. Hij sloot zich aan bij de brandweer in Michigan en werd daar één van de eerste
paramedici binnen het korps. Hij is bij het korps van Grand Haven gebleven tot hij in 1985 met pensioen ging. Hij vond het fantastisch."
KLEINZOON IN OPA'S VOETSPOREN Peter Boterenbrood - of Booderenbroed zoals de Amerikanen het uitspreken - werd politieman, zijn zoon Zack volgde in
grootvaders voetsporen en werd brandweerman. "Mijn grootvader heeft daarop wel invloed gehad met zijn mooie verhalen," zegt Zack. "De brandweer
interesseerde me daardoor al van jongs af aan. Hij had ook een paar verhalen over Baarn, maar vooral over zijn tijd in Amerika." Peter vult aan: "Omdat hij
paramedicus was bij de brandweer in Grand Haven werd hij op allerlei situaties af gestuurd. Hij was tussen de 30 en 35 jaar toen hij naar Amerika ging en heeft
dus veel langer in Michigan bij de brandweer gezeten dan in Baarn. Niet gek dus dat de verhalen over zijn Amerikaanse werk de hoofdmoot vormen."
NIEUWE WAGEN De mannen kijken hun ogen uit naar de eerste brandweerwagen van Baarn uit 1931. Maar de fonkelnieuwe wagen die net drie dagen in de
Baarnse kazerne staat, trekt minstens evenveel bekijks. Leen Bakker, die zelf 36 jaar bij de brandweer zat, weet er alles over te vertellen. “De vorige auto was
inmiddels al 20 jaar oud en moest nodig worden vervangen, maar omdat het materieel van de gemeente overging naar de veiligheidsregio, is er nog even
gewacht. De Veiligheidsregio wilde namelijk overgaan naar één soort brandweerwagen. In deloop der tijd worden alle oude wagens vervangen door dat type
wagen. Bij de oude wagens moest je met zes of acht man op pad, de nieuwe wagens zijn zo uitgerust dat je aan vier man genoeg hebt. Als je de nieuwe qua prijs
vergelijkt met de antieke wagen waarnaar de Boterenbroods net stonden te kijken zit daar wel een gat tussen van een kleine vijf ton."
KLEINER DAN IN AMERIKA Zack vergelijkt vooral het formaat. "De brandweerwagens
in Amerika zijn veel groter," zegt hij. "Maar waarom?" Peter denkt mee en zeg dan: "Dat komt denk ik omdat de wegen daar ook veel groter zijn. De wagens
hoeven daar niet zo compact te zijn omdat ze niet door van die nauwe straatjes hoeven te rijden." Leen Bakker: "In deze serie komt ook een nog kleinere wagen
voor twee mensen, speciaal voor in de bossen en in kleine straten. Want zelfs de nieuwe wagen, die jullie al klein vinden, is voor sommige straatjes en paadjes te
breed."
CADEAU VOOR BENNIE Neef Robert uit Australië mengt zich in het gesprek. De vaders van Robert en Peter zijn broers van elkaar. Doordat de neven op
verschillende continenten wonen, zien ze elkaar niet vaak. "Mijn vader moet hier ook bij de brandweer hebben gezeten," zegt hij. "Maar wanneer en hoe lang
precies weet ik niet." Leen Bakker weet het wel. "En ik heb de foto's om het te bewijzen," zegt lachend. Snel leidt hij de verslaggevèr nog rond in het kleine
museum onder het leslokaal van de brandweerkazerne. Er liggen afdrukken van foto's met een jonge Bennie erop, een kopie van een oude, handeschreven lijst
waarop zijn naam staat als lid van het korps en een mooi doosje met een kleine speld en gepoetste manchetknopen uit de Baarnse brandweertijd van Bennie. Die
gaan straks mee met de Amerikaanse familie als cadeau voor de achtergebleven vader en grootvader, die hier zo graag bij zou zijn geweest.
Bron: Baarnsche Courant van 14 mei 2018